Λακκόπετρα Αχαΐας
Συντεταγμένες: 38°10′18″N 21°27′27″E / 38.17167°N 21.45750°E
| Λακκόπετρα | |
|---|---|
| Διοίκηση | |
| Χώρα | Ελλάδα[1] |
| Περιφέρεια | Δυτικής Ελλάδας |
| Δήμος | Δυτικής Αχαΐας |
| Δημοτική Ενότητα | Λαρισσού (Λαρίσου) |
| Γεωγραφία | |
| Γεωγραφικό διαμέρισμα | Πελοποννήσου |
| Νομός | Αχαΐας |
| Υψόμετρο | 30 μ. |
| Πληθυσμός | |
| Μόνιμος | 659 |
| Έτος απογραφής | 2021 |
| Πληροφορίες | |
| Ταχ. κώδικας | 252 00 |
| Τηλ. κωδικός | 26930 |
Η Λακκόπετρα είναι οικισμός του Νομού Αχαΐας, αποτελεί έδρα της ομώνυμης τοπικής κοινότητας, και σύμφωνα με το «Πρόγραμμα Καλλικράτης» από 1/1/2011 ανήκει στο Δήμο Δυτικής Αχαΐας[2][3]. Την περίοδο 1997-2010, βάσει του «Σχεδίου Καποδίστριας», ανήκε στον πρώην Δήμο Λαρισσού (Λαρίσου) ως έδρα του ομώνυμου πρώην δημοτικού διαμερίσματος<[2][3]
Τοποθεσία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η Λακκόπετρα βρίσκεται σε μια πεδινή περιοχή, κοντά στη θάλασσα, επί της Επαρχιακής Οδού Κάτω Αχαΐας-Άραξου, που οδηγεί συν τοις άλλοις στις πολύ γνωστές αχαϊκές παραλίες της Καλόγριας και του Γιανισκαρίου. Εγγύς της βρίσκονται τα χωριά Νιφοραίικα, Καλαμάκι και Λιμνοχώρι.
Απέχει λιγότερο από 3 χλμ από την ακτή του Πατραϊκού κόλπου, ενώ βρίσκεται σε υψόμετρο 30 μέτρων περίπου.
Ιστορικά στοιχεία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Πληθυσμοί από τα Ζουμπατοχώρια στα μέσα του 19ου αι. μετανάστευσαν στα πεδινά της δυτικής Αχαΐας και έφτιαξαν νέους μόνιμους οικισμούς, χωριά όπως η Λακκόπετρα[4], το Λιμνοχώρι, η Παραλίμνη κ.λπ.[5][6] Σύμφωνα με την παρατιθέμενη βιβλιογραφία οι αρχικοί κάτοικοι του χωριού ήταν Αρβανίτες[7]. Στα Ζουμπατοχώρια του Παναχαϊκού απαντάται η ονομασία Λακκοπετραίικο βουνό[5].
Δημογραφική εξέλιξη
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η δημογραφική εξέλιξη του οικισμού της Λακκόπετρας στον 21ο αιώνα είναι η εξής:
| Έτος | Πληθυσμός |
|---|---|
| 2001 | 760[5][8] |
| 2011 | 645[9] |
Λοιπά στοιχεία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η Λακκόπετρα διαθέτει καταστήματα διαφόρων ειδών, όπως σούπερ-μάρκετ, παντοπωλεία, καφετέριες, καφενεία, ξενώνες, φαρμακείο κ.ά.
Παραπομπές και υποσημειώσεις
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ (Ελληνικά) Βάση δεδομένων της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής.
- ↑ 2,0 2,1 Ε.Ε.Τ.Α.Α. - Διοικητικές μεταβολές Λακκόπετρας Αχαΐας. eetaa.gr. Ανακτήθηκε: 09/12/2017.
- ↑ 3,0 3,1 Ε.Ε.Τ.Α.Α. - Διοικητικές μεταβολές Κοινότητας Λακκόπετρας Αχαΐας. eetaa.gr. Ανακτήθηκε: 09/12/2017.
- ↑ Η Λακκόπετρα αναφερόταν και ως «Ζουμπάτα η πεδινή». Τριανταφύλλου 1995, λήμμα Ζουμπάτα.
- ↑ 5,0 5,1 5,2 Λουλούδης 2010, σελ. 138.
- ↑ Παπαδημητρίου 2000, σελ. 43-44.
- ↑ Θανασουλόπουλος 2007, σελ. 33, 59, Λουλούδης 2010, σελ. 138, Τριανταφύλλου 1995.
- ↑ Μόνιμος πληθυσμός: 772 κάτοικοι. Βλ. Ε.Σ.Υ.Ε. - Μόνιμος Πληθυσμός της Ελλάδος. Απογραφή 2001
- ↑ ΕΛ.ΣΤΑΤ. - Μόνιμος πληθυσμός της Ελλάδος. Απογραφή 2011
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Αποτελέσματα της Απογραφής Πληθυσμού-Κατοικιών 2011 που αφορούν στο Μόνιμο Πληθυσμό της Χώρας, Εφημερίδα της Κυβερνήσεως της Ελληνικής Δημοκρατίας, τχ. 2ο, φ. 3465 (28 Δεκεμβρίου 2012).
- Ε.Σ.Υ.Ε. - Μόνιμος Πληθυσμός της Ελλάδος. Απογραφή 2001, Αθήνα 2004. ISBN 960-86704-8-9.
- Ιωάννης Δ. Παπαδημητρίου, Το Μαζαράκι των Πειρών και της Παναχαΐας και το Μαζαράκι των Πατρών και της Ωλενίας. Από 1600 π.Χ. μέχρι σήμερον, Πάτρα 2000, Δεύτερη Έκδοση.
Βιβλιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Κώστας Θανασουλόπουλος, Τα τοπωνύμια της Αχαΐας ως ιστορικές μνήμες του μεσαιωνικού εποικισμού της, Εκδόσεις περί τεχνών, Πάτρα 2007. ISBN 978-960-6684-27-2.
- Λουλούδης, Θεόδωρος Η. (2010). Αχαΐα. Οικισμοί, οικιστές, αυτοδιοίκηση. Πάτρα: Νομαρχιακή Επιχείρηση Πολιτιστικής Ανάπτυξης Ν.Α. Αχαΐας.
- Κώστας Ν. Τριανταφύλλου, Ιστορικόν Λεξικόν των Πατρών, Τόμος Α΄, Τυπογραφείο Πέτρου Χρ. Κούλη, Πάτρα 1995, Τρίτη Έκδοση, λήμμα Ζουμπάτα, λήμμα Λακκόπετρα.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Ε.Ε.Τ.Α.Α. - Διοικητικές μεταβολές Λακκόπετρας Αχαΐας. eetaa.gr. Ανακτήθηκε: 09/12/2017.
- Ε.Ε.Τ.Α.Α. - Διοικητικές μεταβολές Κοινότητας Λακκόπετρας Αχαΐας. eetaa.gr. Ανακτήθηκε: 09/12/2017.